بزرگترین وبلاگ در زمینه خواستگاری - ازدواج - مسائل جنسی

طلاق یکی از پیامدهای ناگوار و تلخ زندگی است که طبعابرای گروهی کثیری از انسانها اجتناب ناپذیر می باشد.اگر چه در این پروسه جدایی والدین بعضا کمک می کند تاآینده ای دگرگون داشته باشند اما متاسفانه اغلب فرزندان دراین راه صدمه دیده و حتی خود را مقصر و محکوم می بینند. بهمین خاطر دراینجا بطور اختصار به این موضوع اشاره شده و سعی داریم تا بابازنگری آن دریابیم که چگونه والدین می توانندعلی رغمجدایی شان کمک حال فرزندان خود باشند قبل از اینکه فرزندان دچارصدمات جدی روحی و روانی گردند.
تأثیر طلاق بر فرزندان چیست؟
تأثیر مستقیم آن تزریق عواطف رنجور از جمله ترس، خشم، گیجی و بهتزدگی است. اما باید اذعان داشت که کودکان می توانند پس ازمدتی به حیات طبیعی خود بازگردند. البته در این رابطه نقش والدینبسیار اساسی است. آنان باید کودکان خود را زیر چتر حمایت خودقرار دهند و هدایت صحیح را از آنان دریغ نکنند. طلاق به خصوص برکودکان در دوران ابتدایی تحصیل تأثیر عمیق تری می گذارد. حس عدمامنیت کودکان را به شدت آزار می دهد و آنها از بازگو کردن شرایطخانوادة خود احساس شرمساری دارند. حتی پس از مدتی ممکن است کهبچه ها خود را سرزنش کنند. در این باره،واکنش بچه ها متفاوتاست. برخی غم و دردنهان خود را ابراز می کنند و بعضی دیگر آنراپنهان می کنند.
عملکرد والدین چه می تواندباشد؟
به بچه ها کمک کنید تا عواطف خود را ابراز کنند. چه از طریقبیان وبا از طریق نوشتن، نقاشی کردن و یا حتی از طریق موسیقی.
به عواطف بچه ها احترام بگذارید.به بچه ها اطمیناندهید که احساسات آنها طبیعی است.تاآنجا که ممکن است علل جدایی را برایبچه ها توضیح دهید تا آنها دریابند که طلاق به علت تقصیر آنهاصورت نگرفته است.
اگر امکان دارد فرزندان خود را با بچه هایی که تجربة مشترکیدارند آشنا سازید تا آنها بفهمند که تنها نیستند. اگر امکان داردبچه های خود را با گروه های درمانی مخصوص طلاق آشناسازید.
ترس و اضطراب ترس و اضطراب به خصوص دامنگیر بچه هایی می شودکه مدارس ابتدایی را می گذرانند.
طلاق با خود حس عدم امنیت را در کودکان می پروراند. پس ازطلاق برخی از بچه ها از حس عمیق ناتوانی رنج می برند.
بچه های کوچک تر گاه فکر می کنند که والدین در فکر ترکآنها هستند و این حس ناامنی آنها راتشدید می کند. درگیری والدیننیز استرس و اضطراب بچه ها را شدت می بخشد. امکان دارد که عوارضفیزیکی از جمله سردرد، درد معده و غیره در کودکان نمایان شود.
واکنش بچه های بزرگ تر عموماً انزوا و خلوت گزینی استکه خود گواه دیگری بر ترس و نگرانی آنهاست.
عملکرد والدین در این زمینه:
در حضور بچه ها با یکدیگر دعوا نکنید به قول ارد بزرگاستاد برجسته اخلاق "هیچ گاه در برابر فرزند ، همسرتان رابازخواست نکنید ".
تا آنجا که ممکن است عناصر تنش زا را برای کودکان کم کنید.
به بچه ها پیرامون آیندة زندگیشان اطمینان دهید: مثلاًچه کسی از آنها مراقبت می کند و یا کجا زندگی خواهندکرد.
به بچه ها اطمینان دهید که آنها را دوست دارید و از آنها مراقبتو حمایت خواهیدکرد.
از بچه ها نظر بخواهید و حمایت های خود را به شکل مداوم و باثبات تکرار کنید.
با هریک از بچه ها وقت خاصی داشته باشید.
به بچه ها یاد دهیدچگونه استرس و نگرانی خود راابراز کنند.
خشم و از کوره در رفتگی خشم نیز یکی دیگر از مظاهر رفتاریاست که کودکان به خصوص در مدارس ابتدایی از خود نشان می دهند.گاه بچه ها از والدین خشمگین هستند و آنها را سرزنش میکنند. بچه های بزرگ تر گاه آشکارا والدینشان را شماتتمی کنند. خشم بچه ها گاه با زیر سؤال بردن قوانین خانه و یاوظایفشان جلوه گر می شود. گاه نیز به شکل فعال فرزندان طلاقبا بچه های دیگر به زدوخورد می پردازند.
عملکرد والدین در این زمینه:
بگذارید بچه ها بدانند که خشم یکیاز مظاهر طبیعی طلاقاست.
راه های سالم ابراز خشم را به کودکان آموزش دهید (مثلاً در میانگذاشتن، ورزش و یا کارهای هنری).با راه های ناسالم ابراز خشم (زدو خورد) مقابله کنید و در پیش گرفتن راه های سالم را تشویقکنید.
به بچه ها یاد دهید چگونه با بچه های دیگررفتارکنند.
معلمان و سایر مددکاران ار از وضعیت طلاق مطلع سازید تا آنها نیز بهکمک بچه ها بشتابند.
باید دانست که زمان برای احیای مجدد فرزندان امری ضروری است.
شواهد نشان داده است که پس از گذر زمان مناسب و تزریق حمایتها و هدایت های صحیح، بسیاریاز کودکان دوباره به حیات طبیعی خود برمیگردند. اما اگر اضطراب و تشویش کودکان به شکل فزاینده ایتداوم یافت، آنگاه باید از مشاورین متخصص در این رابطه کمکجست.
با امید به آینده ای پر بار و روشن تر برای فرزندان ما که آیندهسازان ایران و ایرانی خواهند بود

کلمات کلیدی :